Bezpieczeństwo

W przeszłości zdarzały się tu poważne incydenty. Na początku lipca 2015 doszło do niemal regularnej bitwy pomiędzy siłami wojskowymi Egiptu, a bojówkami z Państwa Islamskiego (ISIS), występującymi pod nazwą Prowincja Synaj. Wojsko posłało samoloty F16, które rozbiły grupy terrorystyczne, przechwalające się zajęciem części miasta Sheikh Zuweid. Leży ono na północy kraju, ponad 400 km od Sharm El Sheikh, oddzielone od niego pustynią i jednostkami wojskowymi. Nie zmienia to jednak faktu, że półwysep jest ten sam.

Ale o wiele poważniejsze reperkusje przyniosło zestrzelenie samolotu rosyjskich linii lotniczych MetroJet. I chociaż zdarzyło się to w październiku 2015, to sprawa ciągle jest pamiętana. W 2016 roku Rosjanie (i nie tylko oni) na Synaj nie latali.  Chociaż od 2017 coraz więcej krajów tam wracało, to Rosjanie pozostawali nieprzejednani. A dla Egiptu turyści z Rosji to główne źródło dochodów branży i utrzymywany przez nich bojkot odczuwany był dotkliwie. Dopiero na początku 2018 coś zaczęło się zmieniać. W lutym do Egiptu przyleciała pierwsza grupa z Rosji i choć celem był tylko Kair, w hotelarzach rozkwitła nadzieja, że niedługo, tak oczekiwani turyści przybędą także nad Morze Czerwone.

Sytuację pogorszyła inna katastrofa lotnicza – z maja 2016. Spadł wtedy samolot egipski, Egypt Air, lecący z Paryża do Kairu, co miało być skutkiem zamachu terrorystycznego. Gdyby jej nie było, rok 2016 w Egipcie minąłby spokojnie. Lata 2017-2019 były całkiem spokojne. Tak też widzi to coraz więcej krajów, które coraz mocniej wracją z ruchem turystycznym na Synaj.

Przed zamachem na rosyjski samolot, turyści w Egipcie mieli kilkanaście lat względnego spokoju. Od roku 2005, kiedy doszło do wybuchu bomby w hotelu Ghazala Gardens, w Sharm El Sheikh, w wyniku czego zginęło 70 osób, jedynym zamachem, w którym ucierpieli turyści był atak terrorystyczny w 2014 roku, zakończony śmiercią 4-ch osób w Tabie. Do października 2015 turystów w Egipcie nie spotkała, ze strony terrorystów, żadna krzywda.

Wakacje w Sharm El Sheikh

Podwodny świat

Egipt to część afrykańska z Hurghadą, El Gouną, Marsa Alam i azjatycka z Sharm El Sheikh, Tabą i Dahab.

Większość turystów jadących do egipskiej Afryki decyduje się na Hurghadę. W Azji, wśród miejscowości egipskich liderem jest Sharm El Sheikh.

Sharm El Sheikh różni od Hurghady nie tylko kontynentalne położenie. Jest to miejsce dobre dla turystów poszukujących trochę innych wrażeń, łatwej tu dostępnych niż w Hurghadzie. Sharm El Sheikh jest doskonałym wyborem dla miłośników morza, a zwłaszcza głębin morskich.  Zwykłe kąpiele w morzu, choć także możliwe, nie zawsze i nie dla wszystkich są łatwe. W zależności od umiejętności i doświadczenia, można tu zarówno wypożyczyć (przywieźć ze sobą) pełen akwalung i nurkować pod wodą na głębokości odpowiadającej własnym umiejętnościom i chęciom, jak również skorzystać z rurki umożliwiającej oddychanie po zanurzeniu się tuż pod powierzchnią wody. W tym przypadku nie jest wymagane żadne doświadczenie, ani szczególne umiejętności (nie licząc trudnej sztuki pływania…). Chętni wsiadają na jeden z licznych statków wypływających w ciekawe miejsca, gdzie po zakotwiczeniu, wskakują do morza i pływają pod opieką instruktora.

W Sharmie można nawet obyć się bez tego statku. Rafa jest wszechobecna.  Często wystarczy wyjść z hotelu, pójść na plażę i już przy brzegu widać rafę. Specjalne, gumowe mola montowane przy większości plaż hotelowych, pozwalają na dojście do miejsca, gdzie woda jest na tyle głęboka, że możliwe jest zanurkowanie i oglądanie podwodnego świata.

Trochę inaczej wyglądają wakacje spędzane w Sharm El Sheikh z punktu widzenia człowieka, nie będącego miłośnikiem żadnej z form nurkowania. A już całkiem inaczej widzi to ten, kto pływać nie umie wcale. Najczęściej swój kontakt z wodą ogranicza do basenu.

Chociaż  nawet i w Sharmie można znaleźć miejsca, w których dostęp do morza dla plażowiczów może być łatwiejszy. Przed wyjazdem warto jednak dokładnie przyjrzeć się lokalizacji hotelu.

Sharm El Sheikh jest, w zasadzie, zamkniętą enklawą turystyczną, o podłużnym kształcie rozciągniętą pomiędzy wzgórzami Hadaba na południu i zatoką Nabq Bay na północy (odległość to 32 km).

Najbardziej popularną dzielnicą, stanowiącą centrum miasta, jest Naama Bay. Tu znajduje się główna promenada, liczne bary i miejsca wieczornych zabaw. Wieczorami zjeżdżają turyści także z  położonych dalej hoteli. Niemal każdy hotel ma w swej ofercie przewóz gości do Naama Bay.

Jest tu sporo hoteli leżących niemal przy samej plaży, oddzielonych od niej jedynie  alejką spacerową. W większości są to obiekty pięciogwiazdkowe, jak Mariott, czy Novotel (jedyny na świecie 5-cio gwiazdkowy Novotel, wszędzie indziej Novotele mają 4 lub 3 gwiazdki), ale są także inne, np. pięciogwiazdkowy, stojący w samym centrum miasta Tropitel Naama Bay.  Część z nich położona jest w pewnym oddaleniu od plaży, niekiedy po drugiej stronie drogi biegnącej przez miasto. Trzeba dokładnie to sprawdzić w chwili robienia rezerwacji. Chociaż bardziej odległe położenie nie jest wielkim problemem. Do centrum  da się dojść z łatwością w parę minut, basen za to może być większy, a swoją plażę i tak taki hotel zwykle ma, chociaż w oddaleniu. W Sharmie (zwłaszcza w Naama Bay), w zasadzie nie ma plaż ogólnodostępnych. Każdy hotel przypisany jest do jakiegoś jej fragmentu i najczęściej przy wchodzeniu pokazać trzeba wejściówkę.

W Naama Bay można liczyć na wejście do morza bezpośrednio z plaży. Dno tu na pewnym odcinku zostało oczyszczone z rafy –  dla komfortu plażowiczów. Sama dzielnica jest płaska - z wyjątkiem jej północnej części, gdzie stoi Sheraton, nie trzeba wspinać się na żadne klify, na plażę, do baru i do morza wchodzi się bez większego wysiłku…

Są także hotele na tyle odległe od plaży, że korzystanie z mikrobusu jest koniecznością. Na przykład popularny i naprawdę dobry, pięciogwiazdkowy Xperience Kiroseize, z którego do plaży jest 8 km. Dojazd jest konieczny, tylko po co? Plaża szara, słabo zagospodarowana. Lepiej pozostać przy basenie. Hotel ten jednak raczej jedynie formalnie stoi w Naama Bay. Faktycznie, jest to bardziej Garden Bay.

Nazwa dzielnicy pochodzi od wzgórza. Jak łatwo się domyślić, na brzegu nie brakuje klifów. W środkowej części półwyspu (w głębi lądu) usytuowanych jest dużo hoteli średniej i niższej klasy.

Oczywiście, z hoteli tych odległość do plaży nie jest mała i dlatego oferują przejazd darmowymi, wahadłowo kursującymi mikrobusami. Przewożą na plażę, położoną na południu Hadaby. Jest tam klif i aby z plaży skorzystać, trzeba zejść (a później wejść…) po ponad stu stopniach. Sama plaża jednak wymaga kilku zdań opisu. Jest dość mała, a mimo to udało się na niej zmieścić chyba kilkaset leżaków. Jeden obok drugiego. Całość przykryto parasolkami przeciwsłonecznymi. Na szczęście porobiono prostopadłe do linii brzegowej przejścia, co umożliwia wydostanie się plażowiczom chcącym dotrzeć do morza… Przy samym brzegu nie ma rafy (jest nieco dalej), a woda wygląda bardzo miło i zachęcająco.

W pobliżu stoi hotel El Faraana Heights, którego goście mają dostęp do tej samej plaży, ale po drugiej strony płotu, który ją dzieli na dwie części: jedną dla wielu hoteli dwu i trzygwiazdkowych (tę zatłoczoną) i drugą, większą, gdzie czas spędzają plażowicze z El Faarana, w nieporównanie wyższym komforcie. Chociaż i oni po schodach chodzić muszą…

We wschodniej części Hadaby są hotele wyższej klasy. Najczęściej położone blisko morza lub tuż przy nim, ale ma to znaczenie raczej tylko emocjonalne. Widoki są o wiele ładniejsze. Ale wejście do wody jest właściwie niemożliwe. Klify i rafa są tu wszędzie. W niewielkiej odległości od hoteli pływają statki. Woda jest tam tak głęboka, że o wchodzeniu do morza, w sposób klasyczny, w ogóle nie może być mowy.

Na północ od Naama Bay znajduje się kilka dzielnic, w których wybudowano wiele nowych hoteli. Jest tam dużo miejsca, hotele są obszerne, zajmują szerokie przestrzenie, znajdziemy tam tak słynne marki jak Radisson (dziś pod nazwą Parrotel Beach Resort), Maritim Jolie Ville, czy Grand Plaza. W tym rejonie, w odróżnieniu od Hadaby, nie ma klifów. Jest jednak wszędzie rafa. Widok gumowych, pontonowych pomostów prowadzących w głąb morza, jest powszechny.

Rejony te leżą niedaleko od lotniska, co z jednej strony pozwala skrócić znacznie czas transferu, z drugiej sprawia, że niekiedy mamy możliwość przyglądania się startującym i lądującym samolotom, a także przysłuchiwania się dźwiękom im towarzyszącym. Dotyczy to jednak tylko miejsc najbliższych. I nie jest to aż tak wielki problem jak by mogło to się wydawać.

Hotele w tym rejonie otacza właściwie tylko pustynia i przemieszczać można się jedynie mikrobusami hotelowymi lub taksówkami. W niektórych przypadkach mikrobusy konieczne są do dojazdu do plaży. Jeżeli chcemy spędzić szalony wieczór poza hotelem, na pewno uda się znaleźć ofertę transferu do Naama Bay, prawdziwego centrum rozrywki Sharm El Sheikh.

Najtaniej w Coral Travel

Samodzielny wyjazd do Sharm El Sheikh nie jest najlepszym pomysłem, jeśli nie jest się zaprawionym w bojach podróżnikiem. Dlatego zdać trzeba się na pomoc biur podróży, wśród których nadal większym zainteresowaniem cieszy się Hurghada (tak zresztą jak i wśród klientów), ale dziewięć z nich zdecydowało się na włączenie Sharmu do programu imprez letnich. Po długiej przerwie powróciło biuro TUI. Są także Itaka i Rainbow. Wyjazdy organizują również firmy kojarzące się z rynkiem arabskim lub przynajmniej muzułmańskim: Exim Tours (firma jest niemiecka, ale jej historyczny wizerunek jest inny), Coral Travel, Sun & Fun, Best Reisen, ETI, Prima Holiday, Oasis.

Niemal wszystkie oferty dotyczą pobytów w Sharm El Sheikh lub pobliskich okolicach. Jedynie Itaka zdecydowała się na włączenie czterech hoteli z - leżącej przy granicy z Izraelem - Taby.

Najtaniej polecieć można z Coral Travel. Tygodniowy pobyt w połowie sierpnia, w najprostszych hotelach trzygwiazdkowych, a nawet w czterogwiazdkowych, kosztuje 1750-1850 zł. Coral wygrywa także w bezpośrednich starciach z rywalami w tych hotelach, gdzie poza nim są inni touroperatorzy. Czasami nawet znacznie. Na przykład sierpniowy pobyt w hotelu Shores Aloha kosztuje w Coralu 1950 zł, w Rainbow 2500, w TUI 2720, a w ETI 3420 zł. Podobnych przypadków jest całkiem sporo. Ciekawe, że wygrywające z konkurentami - w innych miejscach świata - TUI, w Sharm El Sheikh wypada blado. Może to skutek przerwy? Trudno wrócić na zaniedbany rynek?

O nadal jeszcze niepewnej pozycji Sharmu w ofertach wyjazdowych świadczy także to, że z Polski można tam polecieć zaledwie z czterech miast. W innych kierunkach portów wylotowych jest co najmniej 8-9, a niekiedy nawet 11.

Wycieczki do Sharm El Sheikh nie zdrożały tak bardzo jak to przytrafiło się innym miejscom. W porównaniu z tym samym okresem roku ubiegłego, średnie ceny imprez w połowie sierpnia nawet spadły. Najbardziej w Coral Travel, bo o ponad 13 procent. Również Sun & Fun i Rainbow pochwalić się mogą znacznie obecnie niższymi cenami. Jedynie Itaka, w towarzystwie ETI, nie ma zamiaru cen obniżać.

Oferty najtańsze, czyli te służące do przyciągania klientów, kosztują mniej tylko w Coral Travel i Oasis Tours. W zeszłym roku, w tym samym czasie, za wyjazd do Sharmu w połowie sierpnia zapłacić trzeba było co najmniej 1858 złotych. Teraz wystarczy 1754.

Porównanie dokładnie tych samych ofert z obydwu lat nie przynosi jednoznacznego rozstrzygnięcia. Liczby hoteli droższych i tańszych są, mniej więcej, równe. Z tym, że w czołówce biur podnoszących ceny królują ETI i Exim Tours, a wśród obniżających absolutnie dominuje Coral Travel.

Historia Sharm El Sheikh

Historia Sharm El Sheikh jest jeszcze krótsza niż Hurghady. Mimo, że położone w Egipcie, żadne z tych miast nie może pochwalić się korzeniami sięgającymi tysiące lat wstecz. Nie są Kairem, Aleksandrią czy Luksorem. Ich historia jest wręcz śmiesznie krótka w porównaniu z losami słynnych miast Egiptu.

O Hurghadzie pierwsze wzmianki pojawiły dopiero w latach 20-tych XX wieku. Z Sharm El Sheikh jest, pod tym względem, jeszcze gorzej. Mała wioska, jaką był Sharm jeszcze w latach 50-ych ubiegłego wieku, zaistniała w szerszej świadomości dopiero pod koniec lat 70-tych, kiedy to otwarty został tam port morski. W tym czasie, Sharm El Sheikh należał do Izraela, który po wojnie 1967 roku zajmował cały Synaj.  Izraelczycy w tym miejscu założyli lotnisko, rozbudowując osadę, której nadali nazwę Ofira (wziętą od biblijnej krainy Ofir). Łączna liczba mieszkańców osady nie przekraczała dwóch tysięcy. W tym czasie pojawiły się pierwsze próby rozwinięcia turystyki. Dla okupujących Półwysep Synajski Izraelczyków, wydawała się dobrym sposobem na finansowanie kosztów całej operacji. Poza tym inwestycje w tym rejonie uniemożliwiały Egiptowi blokowanie Cieśniny Tirańskiej (co robił przed wojną 1967 i co było bezpośrednim powodem jej wybuchu), a także pozwalało Izraelowi na kontrolę drogi łączącej Ejlat z wybrzeżem Zatoki Sueskiej.

Po odzyskaniu, przez Egipt, Półwyspu Synajskiego, całe miasto Sharm El Sheikh przejęte zostało przez Arabów w 1982 roku, a żydowskich osadników przesiedlono do Izraela. W odróżnieniu od panujących tam zwyczajów (i nie tylko tam…), nakazujących, w podobnych sytuacjach, wyburzanie wszystkich pozostałości po poprzednikach, w Sharm El Sheikh nie doszło do zniszczeń. Obiekty zostały przejęte przez Egipcjan napływających z afrykańskiej części kraju. Do dziś, niektóre z hoteli wybudowane przez Izraelczyków, wykorzystywane są w celach turystycznych. Jednym z nich jest, położony na południu słynnej zatoki Naama Bay, hotel Helnan Marina.

Początki turystyki

Władze Egiptu, przypatrując się zainteresowaniu jakim cieszą się wody Zatoki wśród żołnierzy amerykańskich, wpadły na pomysł rozwinięcia w tym rejonie turystyki. Szybko zaczęły rosnąć nowe hotele. Zawarto umowy z wielkimi sieciami hotelowymi, takimi jak Le Meridien, Four Seasons, Accor, Mariott, Hyatt, itp. W ciągu stosunkowo krótkiego czasu, mała osada na pustyni, z paroma palmami, zamieszkiwana wcześniej przez 500 żydowskich rodzin, przeobraziła się w duży i popularny kurort turystyczny. W 1982 roku były tam tylko trzy hotele. Obecnie ich liczba przekracza 500.

Popularność Sharm El Sheikh ciągle rosła i wydawało się, że proces ten nigdy się nie skończy. Często, wręcz regularnie, wakacje spędzał tam były brytyjski premier Tony Blair, swoją rezydencję zbudował sułtan Omanu. Sharm był też ulubionym miejscem wieloletniego, obalonego w 2011 roku, prezydenta Egiptu, Hosni Mubaraka.

Liczne, dobrej klasy hotele, ośrodki nurkowe, rafa koralowa, celebryci i ciągły, zdający się nie mieć końca, rozwój. Aż wreszcie nadszedł czas „Arabskiej Wiosny”…

Co robić w Sharm El Sheikh?

SZARM EL SHEIKH Pogoda

W obecnej sytuacji najlepiej, a w każdym razie najbezpieczniej, jest siedzieć na plaży i w hotelu, ciesząc się z uroków morza, plaży i rafy koralowej. Wyjazd na dalszą wycieczkę fakultatywną może okazać się kłopotliwy.

Biura podróży mają w swych ofertach różne wycieczki, także takie, które nie wiążą się z koniecznością odbywania dalekich podróży. Miejsce w wycieczce kupić można zarówno u przedstawiciela touroperatora (rezydenta), który przygotował wyjazd do Egiptu, jak i w którymś z licznych biur lokalnych, zajmujących się organizowaniem wycieczek po Egipcie. Przed wyjazdem warto przejrzeć odpowiednie strony internetowe, co ułatwi porównanie programów (jaki język!) i ich cen.

Góra Mojżesza

Święta góra, gdzie Mojżesz otrzymał od Boga kamienne tablice z 10-cioma przykazaniami. Jej wysokość to 2284 m n.p.m. Wycieczka organizowana jest w dwóch wariantach, różniących się stopniem trudności. Decydując się na wariant trudniejszy, liczyć się trzeba z koniecznością pokonania 3750, wykutych w skale, stopni, idąc drogą zwaną „schodami pokutnymi”. Wariant łatwiejszy, to szlak nazywany „drogą wielbłądzią”, który można także przebyć korzystając z transportu na wielbłądzie.
Wycieczkę rozpoczyna się w późnych godzinach wieczornych, tak aby uczestnicy mogli obejrzeć, po trzech godzinach marszu, wspaniały wschód słońca i fascynujący widok na okolicę.
W drodze powrotnej odwiedza się klasztor Świętej Katarzyny.
Cena: ok. 40 usd

Ras Mohamed

Ras Mohamed to Narodowy Park Podwodny, słynący z nagromadzonych tutaj, uważanych za jedne z najpiękniejszych na świecie, raf koralowych, na które złożyło się ponad 150 różnych koralowców i gdzie podziwiać można setki bajkowo kolorowych ryb.
W cenę wycieczki zazwyczaj wliczany jest lunch i napoje,
Cena: ok 50 usd (snoorkeling), 55 usd (jedno nurkowanie) plus 7 usd bilet wstępu do Paku

Wyspa Tiran

Wyspa położona pomiędzy Synajem, a Arabią Saudyjską. Wycieczka statkiem. Możliwość pływania z maską i podziwiania podwodnego świata.
Cena: 45 usd (snoorkeling), 55 usd (jedno nurkowanie)

Sea Scope

Szansa dla nie czujących się najlepiej w roli płetwonurka, czy choćby pływaka z maską i rurką. Jest to godzinny rejs statkiem, którego pokład częściowo zanurza się pod wodą. Dzięki temu obejrzeć można morski świat, samemu nie wchodząc do wody.
Cena: ok. 30 usd

Kolorowy Kanion

Wycieczka jeepami przez pustynię do Kolorowego Kanionu, który ogląda się pieszo, spacerując około 1.5 godziny. Kolorowy Kanion, co do wielkości, zajmuje trzecie miejsce na świecie, jest pełen różnorodnych formacji geologicznych o wielu kształtach i barwach. Po zwiedzeniu kanionu, oferty biur podróży zawierają przejazd do którejś z pobliskich, nadmorskich miejscowości, np. do Dahab lub Nuweiba.
Cena: ok.50 usd

City Tour

Objazd po mieście, oglądanie meczetu, kościoła koptyjskiego, wizyta na bazarze.
Cena ok. 15 usd

Wycieczki dalekie

Z powodu sytuacji politycznej, wycieczki w rejony bardziej odległe od Sharm El Sheikh są rzadziej oferowane, ale jednak są. Oto ich przybliżone ceny:

• Kair (1 dzień) – ok. 90 usd,
• Kair (2 dni) – ok. 190 usd,
• Kair (samolotem) – ok. 240 usd,
• Petra (Jordania) – ok. 220 usd,
• Jerozolima (Izrael) – ok. 140 usd.