Początki

Jednym z pierwszych krajów oferujących „all inclusive” była karaibska Dominikana. W tym czasie hotelarze europejscy, z krajów położonych wokół Morza Śródziemnego, zarzekali się, że u nich nic takiego nie ma prawa się zdarzyć. Grecy powiadali, że „all inclusive” to zagrożenie dla gospodarki, że doprowadziłoby do zniszczenia właścicieli restauracji, a Grecja to kraj tawern i wieczornej zabawy, a turyści przyjeżdżają tam także po to, aby móc cieszyć się czasem spędzanym w malowniczych restauracjach, zajadając się greckimi przysmakami.

Życie i konkurencja szybko zmusiły opornych zrazu Europejczyków do weryfikacji poglądów i ocen. Oferty „all inclusive”, na początku XXI w., wdarły się do krajów Basenu Morza Śródziemnego, szybko się rozpowszechniły, obecnie stając się – w wielu krajach – podstawową formą wypoczynku.

Dla kogo „all inclusive”?

Zainteresowania i potrzeby bywają różne. Jedni wolą zapakować bagaż, czasami plecak, wsiąść w samochód lub samolot, pojechać w wybrane przez siebie miejsca, zwiedzając po drodze zabytki, nawiązując kontakty z mieszkańcami, wpadając wieczorami lub popołudniami do lokalnych tawern i restauracji na jakieś jedzenie, zapoznając się przy okazji z kulinarnymi walorami odwiedzanych rejonów świata. Innych cieszy odmienny sposób spędzania wakacji. Nie mają ani czasu ani ochoty samodzielnie przygotowywać wyjazdu, zdają się na wyspecjalizowane firmy, które organizują im pobyt z transportem w uzgodnione wspólnie miejsce, uwalniając w ten sposób od wszelkich kłopotów organizacyjnych. Jest to zjawisko naturalne, szeroko rozpowszechnione we wszystkich dziedzinach życia, nic dziwnego, zatem, że liczba takich turystów jest duża.

Ale także kupując wycieczkę w biurze podróży można wybrać wersję bardziej forsowną, niekoniecznie polegającą na spędzaniu całych dni na plaży. Okazuje się, że bardzo wiele osób zdecydowanie woli wypoczynek bierny. Owszem, chętnie korzystają z tzw. wycieczek fakultatywnych, pozwalających na nieco lepsze poznanie miejsca wypoczynku, ale co najmniej połowa pobytu musi być przeznaczona na plażowanie. A najlepiej, żeby nie trzeba było za nic dodatkowo płacić, żeby wszystko było w cenie. „Wszystko” tzn., poza zakwaterowaniem, jedzenie w dowolnej ilości i napoje.

Czy jest to opłacalne? Nie trzeba dogłębnych analiz, żeby odpowiedzieć – tak, w większości przypadków zdecydowanie tak. Zwłaszcza jeżeli jedziemy z rodziną, z dziećmi, oszczędność na samych napojach jest znacząca. Nie mówiąc już o piwie, a tym bardziej mocniejszych alkoholach…

Zależnie od kraju, ceny posiłków w restauracjach bywają różne, ale trudno znaleźć tańszy lunch niż 15 euro. Chyba, że w Mac Donald’s –ie, ale czy codziennie można jeść hamburgery? Pewnie niektórzy mogą, ale nie wszyscy…

Jeżeli mamy hotel z dwoma posiłkami, tzw. „half board”, to możemy zaoszczędzić poprzez delikatne głodowanie – rezygnując z jedzenia w ciągu dnia. Ale i tak przy kolacji będziemy musieli zapłacić za napoje, które z reguły nie są wliczone w cenę imprezy. Jeżeli weźmiemy piwo, to zapłacimy 3-5 euro. Możemy poprzestać na wodzie, za 1-2 euro. Ale co to za wakacje…

O ile w ciągu dnia, może da się obyć bez jedzenia, to bez napojów o wiele trudniej. Dlatego, śmiało można oszacować dodatkowe koszty związane z jedzeniem, gdy mamy wykupione tylko dwa posiłki dziennie, na 30 euro dziennie. Oznacza to wydatek ok. 900 zł na tydzień.

Jest jednak druga strona medalu. „Wszystko w cenie” jest OK, gdy siedzimy cały czas na plaży i w hotelu. W przypadku częstego zwiedzania okolic, zwłaszcza odległych, wybór „all inclusive” nie jest już tak oczywisty. Są kraje typowo „plażowe” i są inne, do których wyjazd tylko w celu leżenia na plaży byłby trochę bez sensu.

Różne bywają wersje „all inclusive”. Są takie, które zapewniają pięć posiłków dziennie i jeszcze przekąski o dowolnej porze dnia, a nawet nocy. Są i takie (częstsze), w których jeść i pić można bez ograniczeń, tylko w ciągu dnia i wieczorem. Po upływie wyznaczonej godziny (zwykle 23 lub 24), choć bary nadal pozostają otwarte, to za skorzystanie z nich trzeba zapłacić. Niektóre hotele oferują węższą wersję „all inclusive”, zwaną lekką („light-all inclusive”, „snack-all inclusive” lub podobnie). Bywają też takie, w których trzeba przychodzić do restauracji (na stołówkę) przed czasem, ustawiając się w kolejce, bo dla ostatnich zostają tylko frytki… Warto, przy wyborze oferty starannie ją przeczytać.

Gdzie „all inclusive” i za ile?

System „all inclusive” przebył długą drogę. Od całkowitej nowości, jaką był kilkanaście lat temu, do dominacji na rynku. Gdy weźmie się pod uwagę siedem najważniejszych, z turystycznego punktu widzenia, krajów, leżących w Basenie Morza Śródziemnego,  okaże się, że w ofertach działających w Polsce biur podróży aż 43% udział ma „all inclusive”.

Największe znaczenie mają w Turcji i Egipcie. W przypadku tych krajów niemal wszyscy turyści z nich korzystają. Szkoda, że – z innych, o wiele poważniejszych, powodów – coraz rzadziej tam się jeździ…

W Grecji i Hiszpanii, „all inclusive” to około 1/3 ofert. Najbardziej oporna jest Portugalia, gdzie królują hotele z samymi śniadaniami i dwoma posiłkami dziennie. Trochę bardziej popularnym „all inclusive” jest w Chorwacji, choć wyraźnie przegrywa z „half boardem”.

W siedmiu krajach, nasi touroperatorzy przygotowali aż 4700 ofert hotelowych, z których – ich zdaniem – warto skorzystać i pojechać na wypoczynek. Najwięcej w Hiszpanii, bo blisko 1600 i niewiele mniej w Grecji. Ponad 2000 hoteli oferuje „all inclusive”.

W Hiszpanii zdecydowanym liderem jest Majorka, wyraźnie wyprzedzająca wybrzeża ze stałego lądu – Costa Brava i Costa Dorada (leżą dość blisko siebie i, gdyby zsumować hotele to byłoby ich więcej niż na Majorce). W Grecji dominuje Kreta, zdecydowanie dystansująca wyspę Rodos, która z kolei bez problemu wygrywa z Chalkidiki, Kos i Korfu. Stosunkowo nieduża liczba hoteli na rozległej Riwierze Olimpijskiej wskazuje na to, że region ten nie cieszy się wielką popularnością wśród turystów. Co ciekawe, w regionie tym, podobnie jak na nieodległym Półwyspie Chalcydyckim, hotele z „all inclusive” nie mają przewagi.

Na trzecim miejscu znalazła się Turcja. Wyraźnie skromniejsza liczba hoteli w tym kraju, to nie tylko skutek jego mniejszej terytorialnej rozległości (powierzchnię ma dużą, ale nie tak turystycznie zróżnicowaną jak znana z licznych wysp Grecja, czy Hiszpania ze swymi Balearami, Kanarami i wieloma wybrzeżami), ale także pochodna trudnej sytuacji politycznej. Podobnie rzecz wygląda w Egipcie, z którego całkowicie wyeliminowany został w tym roku Półwysep Synaj, z do niedawna bardzo popularnym kurortem Sharm El Sheikh. Na 168 ofert egipskich hoteli, w 102 jest „all inclusive”.

Bułgaria to dwa regiony, z których mocniej reprezentowany jest Słoneczny Brzeg. Ale jego przewaga topnieje, gdy spojrzeć na hotele z „all inclusive”. W Słonecznym Brzegu silną pozycję mają oferty z dwoma posiłkami dziennie.

W Portugalii to nie znane wybrzeże Algarve jest liderem. O wiele więcej propozycji znajdziemy na wyspie Madera. Za to w Chorwacji, mimo stosunkowo dużego zróżnicowania kraju, zdecydowanie przewodzi jeden region – Dalmacja Południowa.

Chociaż w Hiszpanii jest najwięcej ofert, to jednak nie są one najtańsze. Jest nawet przeciwnie. Obok Portugalii to kraj najdroższy.

Najniższe ceny „all inclusive” znaleźć można w Turcji. Pobyt w Alanyi, z przelotem samolotem, w szczycie sezonu, kosztować może trochę ponad 1400 zł. Turcja nie dla wszystkich może być dobrym wyborem (szczególnie teraz), dlatego za coś innego zapłacić trzeba trochę więcej. W Bułgarii „all inclusive” kosztuje, co najmniej, 1600 zł. Polecieć można także na Riwierę Olimpijską lub Kretę za około 1750 zł. Cena Rodos to blisko 1900 zł.  Wyjazd w inne miejsca wiąże się z wydatkiem powyżej 2000 zł. Mniej zapłacić można jeszcze tylko za Egipt.

Średnie ceny ofert wprawdzie niewiele mówią, bo zależą od struktury programów (w jednych krajach może być więcej hoteli ekskluzywnych, w innych więcej „budżetowych”), to jednak warto spojrzeć na ich układ.

W tym zestawieniu Grecja, Turcja i Egipt wcale nie są liderami. Najtańsze, średnio rzecz biorąc, oferty znaleźć można w Bułgarii. Grecja, a nawet pełna problemów Turcja, są wyraźnie droższe. Jest to skutkiem dużej liczby wysokiej jakości hoteli w tych krajach, które nawet z obniżonymi cenami muszą być droższe od prostych ofert bułgarskich.

O ile trudno wyciągać jakieś wnioski z cen średnich, to ceny maksymalne nie mówią właściwie o niczym. Są tylko ciekawostką. I tylko jako ciekawostkę je tutaj prezentujemy. Może kogoś to zachęci i poleci to Grecji za 32 tys. zł… Warto pamiętać, że są to najniższe z cen maksymalnych – dotyczą ofert w wersjach najprostszych. Wykupując, np. apartament prezydencki, zapłacić można o wiele więcej.

 

”All inclusive” nad Morzem Śródziemnym

Hiszpania
Barcelona, Costa Almeria, Costa Blanca, Costa Brava, Costa De La Luz, Costa Del Sol, Costa Dorada, Formentera, Fuerteventura, Gran Canaria, Ibiza, La Gomera, La Palma, Lanzarote, Madryt, Majorka, Minorka, Teneryfa

W Hiszpanii większość ofert stanowią te z dwoma posiłkami dzienne, sporo jest także propozycji pobytów z samymi tylko śniadaniami. Niemniej jednak, blisko jedna trzecia to hotele z „all inclusive”.

Najliczniej reprezentowana jest kategoria czterogwiazdkowa. Dokładnie połowa ofert z „all inclusive” to pobyty w hotelach z czterema gwiazdkami. Ceny takich pobytów zaczynają się (w szczycie sezonu) od 2350 zł. Hiszpania jest krajem, w którym wyjątkowo popularne są oferty nazywane „full boardem”, czyli pełnym wyżywieniem. Ceny lunchów w hotelach hiszpańskich nie są wysokie, dlatego wielu organizatorów turystycznych korzysta z okazji i za parę euro więcej, dołącza do pakietów obiady. Cena zmienia się nieznacznie, a turyści odciążani są z obowiązku samodzielnego organizowania jedzenia w ciągu dnia. Zadowoleni są z tego i turyści i hotelarze, nie tracący klientów, którzy w innym wypadku poszliby poszukać czegoś na mieście. „Full board” wiąże jeszcze bardziej z hotelem, utrudniając decyzje o przeznaczeniu dnia na zwiedzanie.

All inclusive
w Hiszpanii

A Hiszpania jest krajem dużym, pełnym ciekawych miejsc (nawet jeśli jest się na którejś z wysp). Ma także ładne plaże, często piaszczyste, długie i szerokie. Jest rejonem Europy, gdzie można zarówno spędzać czas na plaży jak i jeździć na liczne wycieczki, przy czym czynności te wzajemnie się nie wykluczają. Zwolennicy siedzenia w jednym miejscu też będą zadowoleni. Standard obsługi jest co najmniej dobry, po plażowaniu można wyjść  poza hotel (rzadko stoi na odludziu) i pochodzić po mieście, miasteczku, a w najgorszym razie, wsiąść  w autobus i pojechać tam parę przystanków.

W takich miejscach jak wybrzeża Costa del Sol, czy Costa Brava, korzystanie z „all inclusive” jest mocno dyskusyjne. Atrakcji turystycznych jest na tyle dużo, a odległości często znaczne, utrudniające szybkie wypady, że szkoda tracić czas na ciągłe siedzenie w hotelu. Trochę inaczej jest na wyspach, zwłaszcza tych mniejszych. Tam da się wyskoczyć na parę godzin i wrócić na popołudniowe rozrywki do hotelu.

Grecja
Attyka, Chalkidiki, Epirus, Evia, Ios, Itaka, Kefalonia, Korfu, Kos, Kreta, Lefkada, Mykonos, Peloponez, Riwiera Olimpijska, Rodos, Santorini, Skiathos, Skopelos, Thassos, Zakynthos

Grecja to aktualnie lider wśród hitów polskiej turystyki wyjazdowej. Ponad jedna trzecia ofert zawiera hotele z „all inclusive”.

Większość to hotele trzy- i czterogwiazdkowe. W odróżnieniu od Hiszpanii, częściej oferowane i sprzedawane są pobyty w hotelach tańszych. Wycieczki do Grecji mają w Polsce trochę bardziej masowy charakter i częściej kupowane są przez osoby poszukujące specjalnych okazji cenowych. A najłatwiej jest organizatorom obniżać ceny w hotelach „budżetowych” i ich wysiłki są szybciej dostrzegalne.

All inclusive
w Grecji

Do Grecji można polecieć w szczycie sezonu, w połowie sierpnia, płacąc za „all inclusive” niespełna 1800 zł. Ale jeżdżą tam nie tylko sami poławiacze okazji. Grecją interesują się także osoby lubiące komfort na wakacjach. Stąd całkiem spora liczba ofert hoteli pięciogwiazdkowych, choć za najtańszy zapłacić trzeba ponad 3100 zł.

W Grecji, jak wszędzie, wykupienie „wszystkiego w cenie” bardziej się opłaca i nic dziwnego, że cieszy się dużym powodzeniem. Jest to jednak Grecja, kraj który warto poznać bliżej, nie tylko obejrzeć zabytki (nie zawsze zachowały się w okazałej formie), wspaniałe krajobrazy, ale także czasami zajrzeć do jakiejś tawerny. Spędzanie całego czasu na plaży i w hotelu nie jest najszczęśliwszym pomysłem, chociaż i to znajduje swoje uzasadnienie.

Turcja
Alanya, Antalya, Belek, Bodrum, Cesme, Dalaman – Fethiye, Kemer, Kusadasi, Marmaris, Side

Bezkonkurencyjna w kategorii wypoczynku z „all inclusive” pozostaje Turcja. Aż 92% ofert uwzględnia w cenie „wszystko”. Inne oferty to absolutny margines. Duża szkoda, że sytuacja polityczna nie zachęca do podróży do tego kraju.

Turcja to kraj wakacyjnego luksusu. Nie bez powodu nazywany często turystycznym rajem. Blisko połowa hoteli to obiekty pięciogwiazdkowe, a niewiele mniej ocenianych jest na cztery lub cztery i pół gwiazdki. Niestety, z obrazem raju, mocno kłóci się to co widać na obrazkach pokazujących władze „przywracające demokrację” i walczące z nieposłusznymi Kurdami.

All inclusive
w Turcji

Ceny, zważywszy na standard wypoczynku, są bardzo niskie. A można nawet oczekiwać dalszych spadków. Możliwy jest wyjazd na tygodniowy pobyt w połowie sierpnia, w pięciogwiazdkowym hotelu, z „all inclusive”, za niespełna 1900 zł! Chociaż proces spadku cen w hotelach może ulec zahamowaniu, z powodu ponownego „zaciśnięcia więzów przyjaźni” pomiędzy przywódcami politycznymi Turcji i Rosji. Rosjanie wrócili do Turcji, a że kraj ten jest przez rosyjskich turystów bardzo lubiany, to wzrost popytu zatrzymać może obniżki cen.

Turcja, a ściśle mówiąc jej południowe wybrzeże, to wymarzonym miejsce dla entuzjastów nic nie robienia. Plaże wprawdzie nie zawsze zachwycają, często są kamieniste, ale jest to rekompensowane z nawiązką przez standard hoteli. Wycieczki fakultatywne, to przede wszystkim Kapadocja i Pamukkale, wymagające długotrwałych wypraw (1-2 dni), co sprawia, że nie wszyscy na nie się decydują. Dominuje bierny wypoczynek, czyli spędzanie czasu na plaży, wokół basenu, przy barze… Wakacyjne życie płynie na terenie hotelu… Turcja to idealne miejsce na „all inclusive”.

Bułgaria
Słoneczny Brzeg, Złote Piaski

Bułgaria to trzeci, po Turcji i Egipcie, kraj na liście najgęściej wypełnionych hotelami z „all inclusive”. Ale nie ma szans na dogonienie dwóch liderów, bo choć udział „all inclusive” jest imponujący (41% ofert) to daleko mu do wyników Turcji i Egiptu.

W ofertach dominują hotele trzy- i czterogwiazdkowe, przy czym zdecydowanie częściej „all inclusive” występuje w tych ostatnich. Ceny za „all inclusive” zaczynają się, w połowie sierpnia, od 1600 zł, ale za pobyt w hotelu dwugwiazdkowym. Najtańsze hotele cztero-, pięciogwiazdkowe mają ceny od dwóch do trzech tysięcy.

All inclusive
w Bułgarii

Korzystanie z ofert „all inclusive” w Bułgarii nie jest jednak oczywiste. Wprawdzie, szczerze mówiąc, kraj ten nie oszałamia liczbą atrakcji turystycznych, a zatem i nie daje zbyt wielu możliwości wypuszczenia się gdzieś dalej poza hotel, zachęcając do przebywania głównie na plaży lub przy basenie, ale ceny w restauracjach są niższe niż w innych krajach europejskich, co pozwala na rozważenie możliwości jedzenia „na mieście”.

Chociaż nie będzie to taniej. Restauracje hotelowe za zmianę wersji z dwóch posiłków dziennie na „all inclusive” nie oczekują wielkich dopłat (rzędu 5-10 euro dziennie), co sprawia, że ceny wycieczek z „all inclusive” są wyższe od tych z „half board’em” tylko o 200-250 zł, a za taką kwotę trudno samodzielnie zorganizować tygodniowe posiłki w porze obiadowej i codzienne napoje.

Egipt
Hurghada, Marsa Alam

Egipt tylko nieznacznie przegrywa z Turcją w kategorii nasycenia ofertami „all inclusive”. Stanowią one aż 83% całości.

A chociaż Egipt już od dość dawna nie zajmuje czołowych miejsc w światowych serwisach informacyjnych i, wydaje się być bezpieczniejszym od Turcji, to zainteresowanie wyjazdami do tego kraju znacznie spadło i daleko mu do, niedawnych jeszcze, lat świetności. W sezonie letnim całkowicie zrezygnowano z organizowania wyjazdów na Synaj, do popularnego wcześniej kurortu Sharm El Sheikh. Żadne z biur podróży w programie nie ma Sharmu. Powrócić ma zimą.

W ofercie egipskiej pozostały dwa regiony: Hurghada i Marsa Alam. Zdecydowana większość to hotele pięcio- i czterogwiazdkowe. Pozostałe obecne są w śladowych liczbach. Ceny także zachęcają. Pobyt w hotelu z „all inclusive” kosztować może, w szczycie sezonu, około 2000 zł. Pamiętać przy tym trzeba, że Egipt leży daleko od Polski i relatywnie kosztowne są przeloty. Dlatego zbudowanie atrakcyjnej oferty, w dobrym hotelu, za mniej niż 2000 zł, jest dla organizatora dużą sztuką.

All inclusive
w Egipcie

Odpoczynek z „all inclusive” w Egipcie jest standardem. Zwłaszcza teraz, w obecnej sytuacji politycznej, gdy na uczestnictwo w wycieczkach fakultatywnych decydują się tylko najbardziej odważni,  Egipt stał się miejscem spełniającym oczekiwania ludzi lubiących odpoczywać, ale bez nadmiernej aktywności.

Wyżywienie w Egipcie nie jest aż tak dobre jak w Turcji, ale narzekać nie można. Często zdarzają się ludzie opowiadający o słynnej „zemście faraona”, czyli o zatruciach pokarmowych, co w Turcji należy do rzadkości, ale choroby żołądkowe pojawiają się najczęściej na skutek niefrasobliwości turystów. Jednak zdecydowanej większości problemy takie nie dotykają i spędzając urlop w Egipcie trudno sobie wyobrazić rezygnację z wersji „all inclusive”. Chyba, że wybierzemy któryś z najbardziej luksusowych hoteli, gdzie różnica w cenie pomiędzy wariantem z dwoma posiłkami i „all inclusive” jest znaczna lub  „all inclusive” w ogóle nie ma. Ale w takim przypadku i tak będziemy jadali w jednej, ze zwykle licznych, restauracji hotelowych, tyle tylko, że płacąc oddzielnie (ale za to, zamiast samoobsługi, będziemy mieli kelnera).

Portugalia
Algarve, Azory, Lizbona, Madera, Porto, Porto Santo, Wybrzeże Lizbońskie

Portugalia nie jest krajem, w którym królują oferty „all inclusive”. Przeciwnie, jest ich zaledwie 14%. Najliczniej reprezentowane są hotele z samymi tylko śniadaniami lub z dwoma posiłkami dziennie.

All inclusive
w Portugalii

Dominują hotele cztero- i trzygwiazdkowe, choć zaskakująco dużo jest też pięciogwiazdkowych (ale zaledwie w jednym jest „all inclusive”). Ceny nie należą do najniższych. Tylko oferty z samymi śniadaniami wyglądają niedrogo. Co, w zasadzie, odpowiada potrzebom rynku. Portugalia słynie z wielu atrakcji turystycznych, ale raczej nie jest kulinarnym El Dorado, zwłaszcza w hotelach średniej i niższej kategorii. Dlatego bez żalu zrezygnować możemy z, i tak rzadko tutaj dostępnego „all inclusive”, jedząc w restauracjach, barach i tawernach. Nie jest to najtańsze rozwiązanie, ale bardzo ułatwia realizację programów turystycznych. Portugalia jest krajem zdecydowanie przeznaczonym dla turystów-zwiedzaczy. Wyjazd i ciągłe leżenie na plaży (choć zwykle szerokiej lub malowniczej) nad zimnym oceanem jest pomysłem niedoskonałym.

Chorwacja
Dalmacja Południowa, Dalmacja Północna, Kvarner, Wyspa Hvar, Wyspa Korcula, Wyspa Mljet

Także w Chorwacji „all inclusive” nie jest szeroko dostępne. Liczba ofert z „all inclusive” tylko w niewielkim stopniu przewyższa tę z Portugalii. Jednak w odróżnieniu od niej, najczęściej oferowanymi hotelami nie są z samymi śniadaniami, ale takie, w ktorych korzysta się z dwóch posiłków dziennie.

All inclusive
w Chorwacji

Ceny są trochę niższe, ale Chorwacji też nie można zaliczyć do grupy krajów „budżetowych”. Najtańsze „all inclusive”, w szczycie sezonu, kosztuje 2400 zł – w hotelu trzygwiazdkowym. Hoteli o takiej właśnie kategorii jest najwięcej. Ilościowo wyprzedzają czterogwiazdkowe – z dość znaczną przewagą. Inne kategorie są w ofertach rzadkością.

Do Chorwacji jeździ się przede wszystkim dla zwiedzania, podziwiania widoków i nurkowania. Przy realizacji takich celów, hotele ze śniadaniami i kolacjami, sprawdzają się bardzo dobrze.

 

Autor: Jarosław Mojzych

3 marca 2017

 

Powrót do STRONY GŁÓWNEJ